Kaldarijum

Soba sa suvim vrućim vazduhom

Kaldarijum je soba sa toplom kupkom koja se koristila u kompleksu rimskih kupatila. Imala je sisteme podnog grejanja koji su koristili tunele sa tomplim vazduhom, ali su se zagrejavali takođe zidovi i klupe. Vlažnoost vazduha je unutar kaldarijuma bila skoro 100%, dok je temperatura vazduha bila ispod temperature zidova.

U rimsko doba kaldarijumi su imali sisteme za grejanje poznate kao hipokaust. Oni su se sastojali iz niza peći ispod poda čija je funkcija bila zagrevanje zidova, poda, vazduha i vode. Cevima se voda dalje usmeravala ka bazenu dok je vazduh cirkulisao ispod poda kako bi ga zagrejavao. Neki kaldarijumi su bili spojeni sa prirodnim izvorima tople vode, odnosno sa geotermalnim izvorima. U tom slučaju bi vodovod morao prolaziti kroz pod kako bi ga zagrejavao. Kaldarijum je dobijao najtopliju vodu i vazduh u rimskim kupatilima, zagrejavajući ih tek iznad normalne telesne temperature, ili u nekim slučajevima i više.

Ova soba se često koristila kao pripremna soba za korišćenje sauna.  Nakon posete kaldarijumu kupači su se dalje kretali ka sobama za rashlađivanje odnosno frigidarijumima. Prilikom kupanja u kaldarijumima telesna temperatura  kupača je rasla, a pore su se širile. Na taj način je kupačima omogućeno da izbace tokine iz svog tela, ali je bilo neophodno zatvoriti pore, tako da su nakon posete kaldarijumu kupači obavezno išli u frigidarijum.U nekim kaldarijumima je ponekad postojala i jedna dodatna soba koja se zvala Lakonijum. Ovo je bila soba sa suvim vrućim vazduhom u kojem se se kupači preznojavali.

Benefiti korišćenja kaldarijuma su se ogledali u opuštanju napregnutih mišića usled dugotrajnoj izloženosti toploti, visoka vlažnost prostorije je prijala koži i prijatan ambijent je uklanjao sav nagomilan stres.